Meditatie kerkklok nr 11 2020

Pinksterwonder:
Dit is het eigenlijke Pinksterwonder. Het gaat in het Evangelie nooit alleen maar om de bijzondere tekenen. Het zou zomaar kunnen zijn dat we met Pinksteren daarop blijven focussen. De windvlaag, die tongen als van vuur, die verschillende talen die de discipelen spraken. Maar het gaat om iets anders. Onze tekst geeft dat treffend aan. Mensen die diep in hun hart geraakt worden. Het is de uitwerking van Petrus’ pinksterpreek. Je kunt ook zeggen: het werk van de Pinkstergeest. De pijlen van het Woord treffen doel. De harten van de hoorders worden doorboord, doorstoken. Petrus’ preek was geen zoetsappig verhaal, maar een felle aanklacht. Ze krijgen te horen dat ze in Jezus hun eigen langverwachte Messias hebben gedood. Als Stefanus later zo’n toespraak houdt, rapen zijn hoorders stenen van de grond om hem te stenigen. Hun harten barsten van woede. Hier lezen we niet van barstende, maar van doorstoken harten.

Hartperforatie.
Als uw maagwand is geperforeerd, stuurt uw huisarts u direct door naar de specialist. Dan moet een hartperforatie zeker slecht wezen. Maar wonderlijk genoeg gebruikt de hemelse Heelmeester het als therapie om ons te genezen van de dodelijkste kwaal: onze Godsvervreemding. Bent u weleens getroffen door het Woord? Ben jij met een precisiepijl van de Bijbel in aanraking gekomen? Ik bedoel dus niet zo’n schampschot, waardoor je even onder de indruk bent en misschien zelfs een traan moet wegvegen. Maar dat het Woord doel treft als je schuld wordt aangewezen, je zonden blootgelegd. Vooral uw schuld tegenover Jezus. U hebt Hem dan wel niet letterlijk gekruisigd, maar hoe vaak kruisigde u Hem niet in uw ongeloof? Hoe vaak kregen andere dingen in je leven de voorrang vóór Hem? Hoe vaak bleef u zitten, terwijl de tafel van het Avondmaal gedekt stond en de nodiging uitging: ‘Kom, alles is gereed!’ Dan is het een weldaad van God als je hart liefdevol doorstoken wordt.

Harpoen
De liefdespijlen die God afschiet, werken als een harpoen. Aan zo’n ijzeren speer zit een weerhaak om een vis naar het schip te trekken. Zo zitten er in de liefdespijlen die de Heere afschiet, weerhaken om u naar Zich toe te trekken. We overdenken onze zonden en vervloeking. Nooit gericht op zelfkwelling, maar altijd voor het Aangezicht van de Heere. Dan gaan we er ook niet snel aan voorbij zodat we de pijn niet echt voelen, maar we laten het door Gods Geest tot in het diepst van onze ziel haken. Pijnlijk, maar heilzaam. Je ziet namelijk veel meer in Jezus als je ook je zonden onder ogen ziet. Dan ontdek je hoe hard je Hem nodig hebt om schoongewassen te worden in Zijn bloed, geheiligd te worden door Zijn Geest. Dan word je onweerstaanbaar naar Jezus’ toegetrokken. En dat begint bij de hoorders van Petrus’ Pinksterpreek met de vraag: ‘wat moeten wij doen?’

Een bekend recept
Op deze vraag van zijn dodelijk verwonde hoorders komt Petrus met een eeuwenoud recept: bekering. Het houdt in dat de Heilige Geest ons tot verdiept inzicht brengt. Maar dat heeft ook gevolgen voor het concrete leven. Aan een officier in het leger werd eens gevraagd wat bekering inhoudt Zijn antwoord: ‘Halt! Rechtsomkeert! Voorwaarts mars!’ In de Bijbel is bekering vooral een werkwoord. Breken met ons oude leefpatroon. Dat valt niet mee. Elke keer weer wijst de Heilige Geest ons op Christus. Want vanuit onszelf blijft die hang naar het zondige. En toch de opdracht blijft klinken: doe weg uit je leven wat tussen jou en de Heere in staat. Wat ons hart bij Hem vandaan trekt. Wat ons hindert dichterbij Hem te komen. ‘Ja, maar een mens kan zich niet bekeren,…’ Hebt u het ooit geprobeerd? Weet u wie u tot bekering roept? De Heere Zelf. Hij, Die getrouw is Die het ook doen zal! U moet het werk van God doen. Dat is: geloven. En geloven is: De Heere in je laten werken. Door dagelijks de Bijbel te openen. Te bidden om de Heilige Geest dat Hij u doet zien in Jezus’ wonden, in Zijn ogen, in Zijn hart dat van liefde brandt. Dan mag u vanuit de vraag: wat moet ik doen? –ziende op Jezus- het loflied meezingen: ‘Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij ’t hebt gedaan.’
Ds. D.J.W. Kok