In de gemeente van Thessalonica loopt men een gevaar, dat wij niet zo gauw zullen lopen. De christenen in deze Griekse havenstad leven zo sterk bij de dag van de Heere, de dag van Jezus’ wederkomst dat men de dingen van het dagelijks leven wat gaat verwaarlozen. Voor Paulus reden om een waarschuwing te laten horen. Pas op, zegt hij, jullie doen alsof de grote dag al gekomen is, maar eer die dag komt, moeten er eerst twee dingen gebeuren. De grote afval moet eerst komen, en de mens der wetteloosheid moet aan de dag komen.
De dag van Christus wordt voorafgegaan door een grote afval. De Heere Jezus heeft het over valse profeten en zelfs over valse christussen. Velen zullen verleid worden, meegezogen worden bij God en bij Zijn Woord vandaan. Natuurlijk is er alle eeuwen door afval, maar er komt een tijd van ongekende afval. Het zal benauwend zijn voor allen die verlangen naar de voortgang van Gods werk. Velen die voorheen nog min of meer bij de dienst van de Heere leefden, zullen haar verlaten.
In zekere zin hoeven wij ons vandaag dus niet te verbazen over wat we zien gebeuren. We worden erop gewezen en we worden ervoor gewaarschuwd. De dingen zijn voorzegd. Ziet u trouwens iets gebeuren in onze wereld dat niet voorzegd is? Natuurlijk blijft het dan nog ontstellend. De kerk gaat door een schokkende afval heen. Wat een nood en aanvechting voor allen die de Naam van God en het werk van Christus hebben lief gekregen! Lees het boek Openbaring maar: wat een strijd, aanvechting en tranen bij hen die het Lam hebben leren kennen.
Misschien zit u bij het lezen van deze regels te denken aan uw kinderen en kleinkinderen. Hoe moet het met hen? Of u zegt: ik denk aan m’n kinderen, jawel, maar ook aan mezelf. Als ik mezelf moet vasthouden en bewaren…! Weet u wanneer u veilig bent? Als u geborgen bent in de handen van Christus! Daar, en nergens anders. Gelooft u dat werkelijk? Uit die handen is er nog nooit één weggerukt. Zelfs niet door satan. Er is nog meer: door die handen weet Hij zelfs mensen terug te brengen, die eindeloos ver weggedwaald zijn. Voor u en jou en mij is er welgeteld één plaats van beschutting en bescherming: in Christus’ hand! Brengt dat u soms in beweging naar Hem toe?
Dan het tweede: de mens van de wetteloosheid, de zoon van het verderf moet eerst geopenbaard worden. Hij moet aan de dag komen. We denken hier aan de antichrist. Hij heeft trouwens te maken met die grote afval. Je kunt hem de aanjager van die afval noemen. Hij zal immers velen verleiden en meetrekken.
Hij wordt geopenbaard. Dat vind ik een opmerkelijk woord hier, geopenbaard. Dat wordt in de Bijbel zo vaak van de Heere Jezus, de Zoon van God, gezegd. Hier zien we een kenmerk van de antichrist: hij wil zo graag Christus nadoen, imiteren. Is Christus in onze wereld geopenbaard, dan wil de antichrist dat ook. Het heeft te maken met het woord van Luther, dat de duivel de grote aap van God is.
De antichrist doet niet liever dan de wetteloosheid bevorderen, de verwerping van Gods wet. Zien we het vandaag gebeuren of niet? Hij is de zoon van het verderf. De antichrist wil meetrekken naar het verderf. Hij gaat zelf naar het verderf, maar hij wil ons zo graag meehebben. Al meer zal hij zijn ware aard tonen: zich tegenover de levende God en Zijn Christus stellen. Het vuur van de wetteloosheid al meer opstoken en aanblazen. Luther zegt: totdat bijna niemand meer buigt voor Gods Woord.
Als dit nu allemaal waar is wat Paulus schrijft – en het is waar, onherroepelijk! – wat is het dan nodig dat wij in de kerk de geesten onderscheiden. Dat wij in onze gezinnen en in onze gemeenten mensen nodig hebben die iets profetisch hebben door de leiding van de Heilige Geest. Mensen die door de leiding van Woord en Geest zien wat er gaande is, die de leugen en de waan en de betovering van de antichrist ontmaskeren.
Als waar is wat Paulus schrijft, dan heb ik meer dan iets anders nodig dat ik naar lichaam en ziel het eigendom van Christus ben. Of hebt u een andere bewaarder?
M. Goudriaan